Team van Toen I Juan Castillo: 'Ik was écht een mannetje'

Daags voor de wedstrijd van Jong Ajax tegen Jong AZ komt Juan Castillo aangelopen in de kantine van de Toekomst. Bij het zien van de teamfoto krijgt de speler van Jong Ajax een glimlach van oor tot oor op zijn gezicht. “Dit zijn mijn oude teamgenoten, jongens waarmee ik ben opgegroeid en waarmee ik nog steeds goed contact heb. Dit was zo’n ongelofelijk hecht team. Deze C2 had superveel talent en het was altijd gezellig, ook buiten het veld.”

Turend naar de teamfoto somt Castillo alle oud-teamgenoten in een sneltrein vaart op. “Dani van Steijn, Magid Suleiman, Mitchel Bakker, Kees de Boer, Sergiño Dest... allemaal talentvolle jongens.”

Eén uitblinker kan hij niet noemen. “We waren een team waarbij echt iedereen zijn steentje bijdroeg.” Al vindt hij het geen verrassing dat Sergiño Dest dit seizoen is doorgebroken in het 1^e van Ajax. “Ik heb Sergiño altijd ontzettend goed gevonden. In deze periode speelde hij nog op de rechtsbuitenpositie. Hij was toen al zo enorm technisch en vaardig aan de bal. Ik vind vooral zijn speelstijl enorm ontwikkeld de laatste jaren en je ziet dat hij heel veel tijd steekt in zijn balgevoel.”

Net als Dest ziet Castillo ook Jurgen Ekkelenkamp dagelijks op de Toekomst. “Tijdens mijn tijd in Londen zag ik hem alleen bij Oranje. Nu ik weer terug ben bij Ajax halen we samen vaak herinneringen op uit die tijd. Jurgen is iemand die ik al heel lang ken, het voelt heel vertrouwd.” Naast Ekkelenkamp heeft de 19-jarige linkspoot momenteel nog veel contact met Mitchel Bakker (nu PSG, red.) en Daishawn Redan (nu Hertha BSC, red.) “Met Daishwan ben ik altijd heel erg close geweest. We waren buiten het voetbal om altijd goede vrienden en hebben nu nog steeds veel contact. Als hij bijvoorbeeld nieuwe schoenen gaat kopen vraagt hij me om advies, zulke dingen.”

Vol enthousiasme verplaatst Castillo zijn blik weer naar de teamfoto. “Deze jongen, Deonell Affum Jamie, dat is het broertje van Quincy Owusu-Abeyie. Met hem ben ik opgegroeid, al voetbalden we niet bij dezelfde club. Hij kwam ook later bij Ajax, daar was ik erg blij mee weet ik nog. Ik zat daarvoor bij Zeeburgia en hij bij AFC.” In zijn tijd bij Zeeburgia was er één speler die Castillo al kende van Ajax, namelijk Quincy Nkansah. “Als ik toch één iemand moet noemen die ik eruit vond springen is het Quincy. Hij was een supertalent. Zijn positie was middenvelder, hij speelde op 6 of op 10. Uiteindelijk heeft hij het niet gered, ongelofelijk jammer.”

Met Jong Ajax treft Castillo dit seizoen mogelijk zijn oud-ploeggenoten. “Dat klopt, Richonell Margaret zit bij Jong AZ en Giovanni de la Vega bij Jong FC Utrecht. Daar kijk ik echt ontzettend naar uit. Dit zijn vrienden uit deze tijd alleen spelen ze nu bij een andere club. Het moet natuurlijk niet te gezellig worden voor de wedstrijd, maar na de wedstrijd kan dat wel.” De la Vega staat bekend om zijn mooie traptechniek vertelt Castillo. “Giovanni had een waanzinnig linkerbeen. In die tijd vergeleken we hem altijd met Lionel Messi, hij had precies dezelfde speelstijl.”

Een jaartje of 14 was Castillo toen hij samen met zijn ploegmaten droomde van Ajax 1. “Iedereen had dat doel, en het was ook mogelijk. Op dat moment zaten we in de C2 en dan lijkt de weg naar Ajax 1 nog heel erg lang. Maar kijk naar Dest, het kan zo snel gaan, dat realiseerden wij ons niet op dat moment.” Bij de vraag of Castillo een van de leiders van het elftal was gaf hij na enig aarzelen toch toe. “Mag ik dat zeggen? Ik vond mezelf wel één van de betere spelers. Mijn positie was linkshalf en ik was redelijk belangrijk in het team, die druk heb ik mezelf ook opgelegd gedurende het jaar.”

Bij het zien van Magid Suleiman begint Castillo opnieuw te lachen. “Haha Magid, je spreekt het uit als Magied, hij was altijd een goede vriend van me. In de jeugd heb ik daar vaak gelogeerd en zijn ouders waren ontzettend lieve mensen. Ik heb hem nu al even niet meer gezien, ik weet ook niet waar hij speelt eigenlijk.” De volgende die zijn aandacht trekt is Dani van Steijn. “Hij speelt volgens mij ergens in Amerika. Dani leeft daar echt een goed leven”, grijnst Castillo.

Wat vooral opvalt als Castillo naar de foto blijft kijken is zijn continue lach op zijn gezicht. “Weet je wat ik zo mooi vind aan dit team. Er waren simpelweg geen groepjes binnen het elftal. Vooral in deze tijd zie je vaak dat de jeugd zich afzondert. Bij ons was dat niet het geval want iedereen kon goed met elkaar opschieten. Ik weet nog dat we ooit een doelpunt scoorden en met het hele team in een rondje gingen staan. Toen deden we met z’n allen een soort celebration. Zelfs de keeper kwam erbij, dat was fantastisch.”

Dat Castillo serieus kan zijn blijkt wanneer hij wordt gevraagd naar de trainer, Brian Tevreden. “Ik heb een speciale band met hem, hij is enorm belangrijk voor me geweest. Als ik buiten het veld problemen had stapte ik altijd op hem af, hij was als een mentor voor me.” Maar Tevreden kon ook streng zijn. “Dat had ik ook nodig want ik was namelijk niet zo’n gemakkelijke jongen, vooral niet op school.”

Castillo zat als enige van zijn team op het Bindelmeer College. Hij stond liever op het veld dan dat hij in de schoolbanken zat. “Wat ik van school vond? Je weet dat je geen keuze hebt. Het leukste moment van de dag was wanneer ik eerder uit de les mocht om naar training te gaan.” Die momenten dat Castillo wel in de les zat nam onschuldig kattenkwaad vaak de overhand. “Weet je, ik was wel écht een mannetje op dat moment. Ik hield er van om grapjes uit te halen in de les en deed dat vaak net op de verkeerde momenten. Ik weet nog dat de juffrouw de hele klas had gewaarschuwd voor het gooien van gummetjes: nog 1 keer gooien en je kon vertrekken. Natuurlijk wilde ik de man zijn en ik mikte een gummetje door het lokaal. Toen kon ik naar de gang."

Maar ook bij Ajax hield het jonge talent wel van een grapje. “We waren 14 jaar, we lagen altijd wel te geinen.” Vooral wanneer het team van Brian Tevreden het land introk voor een toernooi gebeurde er soms wat. “Ik was altijd samen met Mitchel Bakker, Daishwan Redan, Millen Baars en Deonell Affum Jamie. Met dit groepje maakten we buiten het veld altijd plezier. Maar dat wisten de trainers ook."

Toch wisten de jonge boefjes af en toe aan de aandacht te ontsnappen. “We waren ergens in Nederland op een toernooi toen wij samen met de trainer in een bungalow moesten slapen. Toen het donker was zijn we stiekem eruit geslopen en over het bungalowpark gaan lopen. Het leuke was dat Feyenoord ook op dat park was. Dan gingen we in het park achter jongens van Feyenoord aanrennen, haha!” Zonder medeweten van de trainers verplaatsten de jongens zich vervolgens weer terug naar hun bed. “We werden zelden tot nooit gepakt. Knap, hè.”

Tot slot kijkt Castillo tevreden door de kantine van de Toekomst om vervolgens zijn liefde voor Ajax te verklaren. “De club is zo’n groot deel van mijn leven. Ik loop hier al sinds mijn 9^e rond, ik was hier elke dag. Hier ben ik opgegroeid. Ajax zit in mijn bloed en het voelt heel erg goed om terug te zijn.”

Ajax C2 seizoen 2013-2014
Staand: Brian Tevreden, John Busink, Daishawn Redan, Deonell Affum Jamie, Juan Castillo, Jay Gorter, Terence Meuwese, Sven Botman, Jurgen Ekkelenkamp, Giovanni de la Vega, Larissa Bonsen.

Zitttend: Jim Beers, Millen Baars, Dani van Steijn, Magid Suleiman, Mitchel Bakker, Kees de Boer, Sergiño Dest, Quincy Nkansah, Thomas Rier, Richonell Margaret, Dean James

Lees ook: Team van Toen: Carel Eiting