Dus: kwartfinale Europa League, met één wedstrijd minder gespeeld elf punten los, fier en koen bovenaan... De dingen gaan zoals ze horen te gaan.
En toch:
Je verlangt naar hoe het was, vóór de oorverdovende stilte.
Je wilt niet: binnen, bord op schoot.
Je wilt opnieuw: de weg erheen.
Gezond nerveus. Vol hart. Je shirt, je sjaal.
Station Bijlmer Arena. 'Uitstappen voor' de mooiste club van allemaal.
Kin omhoog. Roltrap af. Dappere strijders op het plein.
Geen FEBO'tje pakken, denk aan je lijn.
De wedstrijd niet verloren of gewonnen.
Het moet nog beginnen, maar het is al begonnen.
Omdat het al van buiten gonst daarbinnen.
Bonst daarbinnen, in rood-witte harten, om het veld heen.
Als je eenmaal zit, dan gons je zelf mee.
Je wilt: van dichtbij zien hoe de bal rolt.
Een Tadic-pirouette, hoe alles draait en tolt.
Hoe het gejuich luidkeels opstijgt, door het open dak.
Hoe het in je nek hijgt, en de zindering binnenin...
Van vijftigduizend stoelen naar boven schiet, de hemel in.
Hoor hoe de Europese hymne klinkt.
Of die oude wals uit gouden dagen, die je half-vals meezingt.
De klank van de verwachting. Klaar voor vreugde, woede of troost.
De grond die beeft, in heel Zuid-Oost.
Weet je nog hoe dat voelt?
Is het vage echo op je netvlies?
Of een loepzuivere herinnering...
Die nog steeds kraakhelder door je lijf stroomt.
En die het uitschreeuwt, eruit wil, eindelijk opnieuw herbeleefd.
Het duurt al lang, maar weet dit: straks mogen we weer.
Niet meer thuis wachten.
Nee, die juichbanden vervangen.
Het nepgejuich verdrongen, door live gebrul van echte longen.
Sjakie Swart bovenin, kijk hem dan.
'Wat maken ze er weer een klerenbende van!'
Het gekrijs, zelfs het gevloek... Het 'oeee', het aaa', het applaus...
Je hart dat een kwartslag verzakt voordat de bal er vanaf de stil wordt ingeramd.
Hoe de ontlading valt.
En zelfs... De stilte na een mokerslag.
We zijn er geloof ik heel dichtbij, dus...
Tem je hart, nog even geduld.
En straks: geloof het of niet, je zult weer voelen hoe het golft.
Van hoop naar vrees, van troost naar feest.
Dan is het echt weer hoe het hoort.
Glorie onzer Amstel-stad. Lang gewacht, maar dan heb je ook wat.
Je gaat het pas zien, als je het door hebt.
Maar je kan het pas zien, als je weer mag kijken.
Straks hier, na de stilte, in levende lijve.
