Introductie
De Spaanse Sanchez Mateos begint. "Ik ben geboren in een klein dorpje in Spanje en al heel vroeg begonnen met coachen. Ik was begin twintig. Ik ben begonnen bij Osasuna en daarna ging ik naar Qatar. Daar ben ik aangesloten bij Farioli en zijn staf. Daarna ging ik naar Ecuador en vervolgens naar Turkije, om me weer bij Farioli te voegen. En toen via OGC Nice naar Amsterdam."
Vos neemt het over. "Ik ben 41 jaar oud en werk sinds 2009 bij Ajax. Ik ben nu voor het eerst bij Ajax 1 en daar ben ik blij mee." De derde is Cavalletto. "Ik ben helaas 47 jaar oud", lacht hij. "Ik werk al twintig jaar in het profvoetbal en ben sinds juni in Amsterdam. Ik ben getrouwd, heb geen kinderen en kom uit Padova, Italië."
Stap naar Ajax
"Het was eind mei. We waren in Nice en toen Francesco het mij vertelde, voelde ik mijn hart in mijn keel", gaat Sanchez Mateos verder over de interesse van Ajax. "Toen ik voetbal leuk begon te vinden, waren mijn eerste herinneringen het 'Dream Team' van Johan Cruijff bij FC Barcelona. De volgende herinnering was de Ajax-goal van Patrick Kluivert in de UEFA Champions League-finale."
Cavalletto heeft ook prachtige woorden over voor de club. "Je kunt de waarde van deze club ruiken. Alleen al als je een foto ziet van Louis van Gaal of Cruijff. Dat maakt me trots, op mezelf en op onze reis. Dat drijft me enorm om iets belangrijks voor deze club te doen."
Rollen
"Ik probeer op elke mogelijke manier te helpen", vertelt de Spanjaard over zijn rol binnen de club. "We hebben geen afgebakende verantwoordelijkheden. Toch probeer ik me wel te focussen op de individuele ontwikkeling van de spelers. Tijdens wedstrijden kijk ik veel naar de tactische camera. Ik sta in contact met Osman Kul, de videoanalist, en probeer vanuit dat perspectief te helpen."
Vos haakt in. "We delen allemaal dezelfde passie en zijn allemaal zo gepassioneerd over het spelletje. Iedereen heeft kennis en ieder heeft zijn eigen kwaliteiten, dat komt allemaal bij elkaar. Het is niet zo dat een iemand verantwoordelijk is voor het aanvallende of verdedigende gedeelte. Het enige wat we misschien wat meer delen zijn de standaardsituaties. We bespreken trainingen met elkaar en ook het wedstrijdplan wordt besproken. Dat iedereen verantwoordelijk is voor alles, heb ik het meest gemerkt de laatste maanden."
Cavalletto komt uit hetzelfde land als Farioli, maar de voertaal is niet Italiaans. "Francesco is een Italiaan, maar hij is niet zo Italiaans in zijn doen en laten. Ik denk dat ik de grootste Italiaan ben in de staf", lacht hij weer. "Ik spreek meestal Engels met hem en dat is vooral uit respect voor de mensen om ons heen. Het is logisch dat ik misschien op de bank soms iets in het Italiaans zeg, dat is gewoon sneller."
"Maar we praten meestal Engels en soms is dat best raar. Maar dat gaat de laatste vier jaar al zo. Ik heb meer Engels dan Italiaans gesproken. Als je een Spaans of Italiaans woord hoort op de bank, is het omdat we een beetje boos zijn. Dat is de passie", zegt Cavalletto.
Vuur
Wat opvalt is de ontlading van de staf tijdens en na wedstrijden. "Wat voor mij lastig te begrijpen was, is dat in Nederland de mensen heel kalm en beleefd zijn", vertelt Sanchez Mateos. "Soms voel ik tijdens wedstrijden dat vuur vanbinnen en kijk ik naar de vierde official en moet ik mezelf echt beheersen. Maar dat hoort erbij. Zo ben ik nu eenmaal en ik doe niet alsof. Maar eerlijk is eerlijk, toen iemand mij de beelden liet zien, vond ik dat niet leuk. Ik houd er niet van mezelf zo te zijn."
"Je voelde soms ook dat dat vuur nodig was tijdens de wedstrijd", vult Vos aan. "De spelers geven zoveel, tijdens elke training, iedere wedstrijd, drie dagen per week. Als je dan op de bank zit en je weet wat ze de hele week hebben geleverd. Als er dan iets gebeurt op het veld wat oneerlijk is, dan voel je dat. Niet alleen voor de spelers, maar voor iedereen die erbij betrokken is. Ik houd er wel van en ik weet dat de spelers dat ook doen."
Werken met Farioli
Vos vindt het prettig om onder Farioli te werken. "We delen de wil om te leren en streven naar perfectie. Als je dezelfde waarden deelt, dan voel je een gezamenlijke connectie. Daarom verliep het proces heel soepel en snel. Ik denk dat dat ook nodig was, want we moesten snel grote stappen maken. We hebben veel tijd samen doorgebracht. Ik zie deze jongens meer dan mijn vrouw en kinderen. We zijn 48 dagen bij elkaar geweest en hebben zoveel tijd met elkaar doorgebracht."
Cavalletto kan Farioli makkelijk omschrijven. "Voor mij is hij een dromer en een werker. Het is de perfecte combinatie voor dit werk. Ik denk dat zijn droom zijn leven voedt. Dat hij een werker is, helpt hem zijn dromen waar te maken."
Sanchez Mateos denkt hetzelfde als zijn twee collega's. "Je voelt de energie en de passie van Francesco. Het maakt niet uit wat voor dag het is. Hij blijft doorgaan en neemt ons daarin mee. Wij zien de wedstrijd door dezelfde bril en dat is niet makkelijk te vinden bij iemand. Het is heel bijzonder", vertelt de Spanjaard.
2025
Het trio kijkt uit naar het nieuwe jaar. "We zijn pas halverwege de reis van dit seizoen. We zijn al zover gekomen en we doen nog mee in elke competitie. We mogen nog van alles dromen en hebben nog veel om voor te vechten. Natuurlijk moeten we nog in het proces groeien en is er voor ons nog veel te verbeteren. Maar ik denk dat alles mogelijk is bij deze club en in deze omgeving", zegt Vos.
"Blijf gezond, blijf dromen en geniet van je familie. Want voor ons en voor hen is voetbal het leven. Maar leven zonder familie is geen leven meer", sluit Cavalletto af.
