In 1963 - hij was toen 10 jaar oud - werd Pim van Dord lid van Ajax. Zo'n 10 jaar later sloot hij aan bij Ajax 1. Een fraaie maar helaas korte Ajax-carrière als verdediger volgde, waarin Van Dord 174 officiële duels speelde, 11 goals maakte en driemaal het landskampioenschap vierde.
Een achillespeesblessure dwong Pim in 1980 te stoppen met voetballen. Maar weg is hij nooit geweest; Pim werd fysiotherapeut en maakte sindsdien deel uit van de medische staf. In die hoedanigheid maakte hij onvergetelijke successen mee in de 20e eeuw. En ook in de voorbije jaren was Pim nooit ver weg.
De aanwezigheid van Pim was voor veel Ajacieden van grote waarde. Eén van hen is Shota Arveladze. De Georgische spits kwam in 1997 naar Ajax en kan zich zijn 1e ontmoeting met Van Dord nog herinneren als de dag van gisteren.
''Toen ik bij Ajax kwam voelde ik me een vreemdeling. Ik sprak geen Nederlands en mijn Engels was waardeloos. Ik had het gevoel dat iedereen me maar een rare gozer vond. Strak van de zenuwen begon ik aan mijn 1e training. Eenmaal in de kleedkamer besefte ik me met het schaamrood op mijn kaken dat ik mijn kicksen thuis had laten liggen. Pim zag het, reageerde heel slagvaardig en zei: 'Ronald (de Boer, red.), jongen, jij hebt dezelfde maat als Shota en volgens mij heb je nog een paar reserveschoenen liggen'. Vanaf dat moment wist ik dat ik bij hem in goede handen was. Pim gaf me zijn vertrouwen en stelde me gerust. Hij wilde dat het goed met me ging. Pim is slim, hij zíet mensen. Het ging hem niet puur en alleen om het resultaat wat ik leverde, maar hij wilde ook het beste voor mij.''
''Pim heeft me veel geleerd over voetbal, over hoe ik met mijn lichaam om moet gaan, maar ook over Ajax en de ziel van de club. Tijdens mijn Ajax-periode heb ik 3 rugnummers gehad. Ik begon met 24, daarna 9 en in mijn laatste maanden kreeg ik nummer 14 – dat kon in die tijd nog."
"Pim was de 1e die er iets over zei. Ik hoor het hem nog zeggen: ‘Shota, dit is speciaal en ik weet dat jij ook beseft hoe bijzonder dit is. Ik ben blij dat jij degene bent die dit nummer gaat dragen. Maar ben je er bewust van dat het ook een grote verantwoordelijkheid met zich meebrengt.’ Fantastisch vond ik het, ik glom van trots.''
🎥
Wat vele Ajacieden wellicht niet weten, is dat Van Dord een aandeel had in het tóch slagen van de Ajax-carrière van Jari Litmanen. De Fin was gescout door Tonnie Pronk, maar kende een moeizaam begin van zijn stage.
Ook Danny Blind blikt met veel plezier terug op de decennia waarin hij Pim steeds beter leerde kennen. Eerst als speler, maar later ook als trainer en tegenwoordig als lid van de RvC.
''Pim en ik hebben maar een heel korte periode gelijktijdig in de Eredivisie gespeeld. Ik als Spartaan, hij als Ajacied. Pim had lengte en beschikte als voorstopper over veel voetballend vermogen. De brandende vraag blijft natuurlijk hoe ver Pim het had geschopt als hij niet vroegtijdig had moeten stoppen. Wat als?"
"Zijn achtergrond als voetballer zorgde er wel voor dat hij de spelers die later op zijn behandeltafel lagen heel goed begreep. Hij kon zich in de jongens verplaatsen. Zeker bij langdurige blessures, waarbij ook het mentale aspect kwam kijken, was Pim de juiste man op de juiste plek.''
''Spelers die op de behandeltafel liggen, gaan praten. Het zijn momenten dat ze ongemerkt aan de bel trekken. Bij Pim voelden de jongens zich veilig, hij was een soort klankbord. Als je bij hem op de bank lag, had je het gevoel dat je alles kon zeggen wat je dacht of voelde, want je wist dat het binnenskamers bleef. Discreet en eerlijk, zo is Pim. En als je geblesseerd was, wond hij er ook geen doekjes om. Hij was heel duidelijk over welk traject je inging en maakte het ook niet mooier dan het was."
"Dat nuchtere is typerend voor Pim. Hij vond dat spelers een gedegen basis nodig hadden, hij kon daarin best pittig zijn. Soms moest de zweep erover, geen gepamper. Hij was van de oude stempel maar wél met oog voor vernieuwing. Pim had de perfecte balans tussen conventie en innovatie en daar was hij ook heel uitgesproken in."
Ook Richard Witschge kent Van Dord al vanaf zijn 17e en maakte hem in zijn verschillende Ajax-periodes mee. Te beginnen toen Richard als tiener de stap maakte van de junioren naar de selectie. “Pim had zelf gevoetbald en wilde je uitleggen hoe het er allemaal aan toeging. Als hij je behandelde, dan stelde hij ook vragen hoe het met je ging. Niet alleen op medisch vlak, maar ook op voetbalgebied. Hij was heel goed met de spelers en had echt een vertrouwensband met ze."
"Hij zag ook dingen door de vingers. Als we op trainingskamp waren en hij moest van de trainer opletten dat wij niet weggingen, dan liet hij het tóch toe. Hij voelde feilloos aan wanneer dat kon en verraadde ons nooit.”
Vertrouwensband of niet, Richard liet Pim ook af en toe slachtoffer zijn in de beruchte Amsterdamse gein: “Ik had in mijn 2e periode bij Ajax een infectie aan mijn voet en moest wekenlang elke dag worden behandeld door hem. Dan keken we ’s ochtends dat tv-spelletje Get the Picture. Wat hij niet wist, was dat ik de avond ervoor al de uitzending had gezien en goed had opgelet. Als er 1 vakje open was dan riep ik bijvoorbeeld al: ‘spijker’. Hij snapte er niets van. Ik had het goed opgebouwd en op het laatst was er nog geen vakje open en noemde ik al het goede antwoord. 'Krijg de kolere', riep Pim toen. Had hij 2 weken lang niets gemerkt, hahaha.”
Nu Witschge zelf trainer is, waardeert hij de medicus nog altijd zeer: “Pim is een vakman eerste klas. Zelfs de laatste jaren was hij nog aan het studeren. Hij wilde altijd het beste. Het is een topkerel!”
Dat Pim zo nu en dan een pittige kon zijn, weet ook John Heitinga. Toen hij als 17-jarige in 2001 zijn 1e stappen in de hoofdmacht van Ajax zette, kreeg hij voor het eerst te maken met Van Dord’s aanpak.
''Pim is old school, een vakman. Amsterdams direct, met een heel eigen aanpak. Ouderen gaan voor, jongeren moeten wachten, dat idee. Toen ik net in het eerste van Ajax speelde en verzorging nodig had na een training, heeft Pim me op een stoel in de wachtruimte gezet. Daar passeerde de ene na de andere ervaren speler. Drie uur heb ik op dat stoeltje gezeten voordat ik behandeld werd. Zo leerde hij jonge jongens hiërarchie.''
''Maar Pim is ook een vakman met veel gevoel. Hij bekommerde zich oprecht om spelers. Dat merkte je wanneer je bij hem op de bank lag. Hij kon je fysiek, maar ook mentaal oplappen, je motiveren en scherp houden. Dat lukte hem zo goed doordat hij zelf ook ooit speler was. Dat weet ik zeker. Hij begreep de impact van een blessure, die pijn en verdriet, hij snapte het.''
🎥
Pim van Dord maakte als speler 1 van de meest besproken wedstrijden uit de clubgeschiedenis mee. Op bezoek bij Athletic Bilbao werd in 1978 een bizar spookdoelpunt geïncasseerd. Samen met Dick Schoenaker blikt hij terug.