We zoeken de oud-Ajacied op in Limburg waar Dijks momenteel actief is bij Fortuna Sittard. Een grote glimlach komt er tevoorschijn als hij zijn oude teamfoto krijgt aangereikt. De blik gaat direct op zijn kapsel. "Dat was toen in hè, zo'n mat in je nek", lacht hij. "Dit was echt een super talentvolle lichting en een goed team. We werden kampioen en wonnen de Future Cup."
Lichting
Hij somt direct enkele namen op. "Xandro Schenk, Sven Nieuwpoort, Djarno Hofland, Ouasim Bouy, Fabian Sporkslede, Lesley de Sa, Stefano Denswil en Davy Klaassen. Hij heeft nu meer haar dan op deze foto", grijnst Dijks opnieuw. "Grappig om dit te zien, ik ken ze allemaal nog. Ik was met iedereen goed, maar trok veel op met Schenk, Mike Busse en Maurits Schmitz. Ik ben zelfs nog met hen naar Griekenland op vakantie gegaan als jonge jongens."
De jonge Dijks kwam in de zomer van 2009 over van FC Volendam en sloot aan bij de B1 van trainer Robin Pronk. "Ik was jong en onbevangen en had een moeilijke start vanwege een scooterongeluk aan het begin van het seizoen. Daardoor zat ik een paar maanden aan de kant. Uiteindelijk speelde ik bijna alles op de Future Cup, dat had ik niet gedacht eerder in het seizoen."
De editie in 2010 was de eerste Future Cup in de historie. Dijks herinnert zich een volgepakt sportcomplex de Toekomst. "Het was heel druk. Deels omdat het de eerste keer was en deels omdat wij zo’n goede lichting waren, denk ik." Al die fans en de media-aandacht zorgden voor best wat druk bij de jongeling. "Nu zou ik er meer van genieten, dat lukte toen niet."
Regenachtige omstandigheden
Het toernooi werd geopend op het hoofdveld tegen de leeftijdsgenoten van Liverpool. Onder natte omstandigheden schoot Bouy de Ajacieden naar een moeizame 1-0-zege. Daarna begon het lopen. "Ik weet nog dat ik tegen Liverpool inviel en om me heen keek en dacht: wat een mensen." In de daaropvolgende wedstrijd werd China O17 met 4-0 verslagen, mede dankzij een goal van Dijks. "We hadden het niet verwacht. Als ik dit zie, krijg ik wel een goed gevoel", zegt hij terwijl hij terugkijkt naar de teamfoto.
Geen tegendoelpunten
Ook in de laatste groepswedstrijd tegen FC Barcelona (2-0-zege) werd de nul gehouden. Dijks begint te lachen. "Dat krijg je als ik er sta. Nee, geintje. Met Sporkslede, Denswil, Schenk en ik stond er een stabiele defensie. We kregen geen doelpunt tegen het hele toernooi, dat zegt wel iets."
Uiteindelijk kroonden de Ajacieden zich tot de eerste winnaar van het prestigieuze toernooi door AC Milan in de halve finale met 3-0 te verslaan en een 1-0-zege op China in de eindstrijd. "Kijk alleen die beker al, hartstikke mooi. In de jeugd speelde ik eerst bij FC Volendam, daar win je simpelweg minder vaak dan bij Ajax. Dus voor mij was dit moment echt super. Ik zat er voor mijn gevoel net een half jaar, mede door mijn blessure."
Het grote publiek maakte tijdens de Future Cup volgens Dijks kennis met de jonge verdediger. "Na het toernooi wisten mensen wie Mitchell Dijks was, daarvoor niet, denk ik. Ik hoorde niet echt bij de beteren en moest het van mijn werklust en drive hebben. Uiteindelijk heb ik later wel de stap gemaakt naar Ajax 1."
Beloning
Die stap naar Ajax 1 werd na de de Future Cup in gang gezet. "Ik heb mezelf op de kaart gezet toen. Na dit toernooi tekende ik namelijk mijn eerste contract, dat heb ik tijdens de Future Cup verdiend. Er zit echt een speciaal gevoel bij deze editie voor mij."
"Wat mij bijblijft, als ik naar de foto kijk...", gaat Dijks tot slot dankbaar verder. "Na Ajax heb ik bij clubs gezeten waar ik niet altijd won. Ik vond dat soms lastig. Daarom ben ik zo blij dat ik in deze periode in zo’n fijne lichting speelde en heel veel won. Dat is goed geweest voor mijn ontwikkeling", sluit hij af.
Boven v.l.n.r. : Mitchell Dijks, Rowendy Schoop, Mike Busse, Fabian Sporkslede, Maurits Schmitz, Peter Leeuwenburg, Sven Nieuwpoort, Xandro Schenk, Djarno Hofland
Midden gehurkt v.l.nr.: Lesley de Sa, Youssef Fennich, Stefano Denswil, Terell Ondaan, Danzell Gravenberch
Zittend v.l.nr.: Jip Bartels, Ouasim Bouy, Davy Klaassen, Khalid Salim el Abed, Davi Lizardo
