De Ajax Vrouwen maakten zich vorige week in de Spaanse hoofdstad klaar voor een nieuw seizoen. Een jaar waarin Tolhoek zelf de volgende stap in haar ontwikkeling wil maken, zeker nu Romée Leuchter is vertrokken naar Paris Saint-Germain. De vacature van eerste spits, die daarbij is vrijgekomen, wil Tolhoek maar al te graag invullen.
Naast Leuchter vertrokken ook Chasity Grant en Ashleigh Weerden naar het buitenland, mede dankzij de prachtige UEFA Women’s Champions League-campagne van Ajax. Maar waar de ene vertrekt, kan de ander opstaan. Een seizoen dus van nieuwe kansen. Zo ziet Tolhoek dat ook.
Allereerst: waar staan jullie nu als team, Danique?
"We willen elke prijs pakken. Dat begint zaterdag al met de Supercup tegen FC Twente. Maar goed, er zijn wat meiden weggegaan, dus we hebben een vrij nieuw en jong team. Maar met Kay-Lee de Sanders, Sherida Spits, Tiny Hoekstra en Nadine Noordam hebben we best wel ervaring in het team. Daarin hebben we een goede mix, vind ik. Tegen OH Leuven, KRC Genk, en RB Leipzig hebben we in de voorbereiding ook goede stappen gemaakt."
Om maar met de deur in huis te vallen: ben jij dan de beoogde spits van de Ajax Vrouwen?
"Romée is natuurlijk weggegaan. Er is een plekje daardoor vrijgekomen. Ik heb mij openlijk uitgesproken de spits van Ajax te willen zijn. Ik denk dat deze club de juiste omgeving voor mij biedt. Alles is hier vertrouwd en ik heb goede mensen om mij heen. Het is voor mij een doel de komende jaren om de spits van Ajax te zijn. Alles begint met hard werken. Uiteindelijk wordt het hard werken hier vaak beloond."
Heeft de buitenwacht daarom nu al bepaalde verwachtingen van jou?
"Vorig jaar had ik Romée voor mij. Nu is dat anders. Maar als tweede spits heb ik wel enorm veel van Romée geleerd. Zij is hartstikke rustig in de afwerking. Daar kan ik nog wel stappen in maken. Dat heeft ook met ervaring te maken: het herkennen van situaties. Daar was Romée heel sterk in. Ik ben zelf wel doelgericht, maar er zit bij mij nog het speelse in. Daar moet ik rustiger in worden."
Je klinkt zelfbewust…
"Een sportpsycholoog helpt mij daar al een jaar of vier mee. Zo’n psycholoog leert mij bijvoorbeeld omgaan met teleurstellingen. Of hoe ik dingen moet benaderen waar ik zelf geen invloed op heb. Als je mentaal sterk bent, dan lukt alles, vind ik."
"Als ik straks de spits van Ajax ben, kunnen alle ogen op mij gericht zijn. Wat nou als ik vijf duels op rij niet scoor? Ga daar maar eens mee om. Of wat nou als ik juist tien wedstrijden op rij wel doelpunten maak? Hoe ga ik dan om met de aandacht? Dat soort scenario’s nemen we met elkaar door. Ik wil graag voorbereid zijn op deze situaties."
Ben je al dit soort momenten tegengekomen in je prille carrière?
"Ja, op het EK O19 afgelopen zomer. Daar scoorde ik drie wedstrijden op rij niet. Dat was vervelend, maar ik dacht direct: de volgende wedstrijd moet ik 'aan staan'. Dat lukte in de halve finale, waar ik de 2-0 maakte. Een goal waardoor we ons eigenlijk plaatsten voor de finale. Ook in de finale scoorde ik. Zo ben ik toch belangrijk geweest op de momenten dat het moest."
Hoe was het EK?
"Er hing een hele goede sfeer in het team. Ik geloof erin dat we mede daardoor de finale wisten te halen. Voor mij persoonlijk was het mijn derde EK. Voor veel andere meiden was het hun eerste eindtoernooi. Ik vond mijn rol daarin ook wel mooi."
"Het is jammer dat we de finale verloren van Spanje. In de laatste minuut kregen we een goal tegen en dat terwijl wij enorm dominant waren. Spanje zakte heel erg in en ging zelfs 5-4-1 spelen. We hadden geschiedenis kunnen schrijven. Het is wel de eerste enorme tegenslag in mijn carrière geweest. Inmiddels hangt de zilveren medaille op mijn kamer. Eerst wilde ik er niks van weten, omdat ik goud wilde hebben met het team. Nu ben ik er trots op."
Er gingen veel meiden van Ajax mee: negen om precies te zijn. Heeft deze ervaring jullie geholpen?
"Dat denk ik wel. We hebben er hier in Amsterdam ook nog over gesproken. Ook hier op het trainingskamp. Ik voetbal met heel veel van hen al een lange tijd. We kijken al met al trots terug op het EK."
Je had het net over je zilveren medaille van het EK die op je kamer hangt. Je komt zelf uit Zeeland. Bedoel je bij je ouders?
"Ik woon sinds mijn vijftiende in Amsterdam. Daar heb ik destijds zelf voor gekozen. Elke dag 2.5 uur in de trein heen en weer 2,5 uur terug is best pittig. Het was dus verstandig om naar een gastgezin te gaan. Ik ben een keer geswitcht van gastgezin en woon nu sinds drie jaar ongeveer bij een fijne familie in IJburg. Ik heb daar een goede band mee opgebouwd. Ze zijn een onderdeel van mijn prestaties. Ze steunen mij in alles in mijn carrière. Daar ben ik mij ook wel bewust van."
"Ik denk dat het heel belangrijk is, dat je jezelf thuis voelt bij zo’n gastgezin. Ik heb stappen gemaakt in het volwassen worden. Toen ik zo’n vier jaar geleden verhuisde naar Amsterdam vond ik het heel spannend en wilde ik vaak naar huis. Ik miste mijn familie en vrienden. Maar daar moest ik even doorheen."
Hoe kijk je daar nu op terug?
"Het was best een uitdaging allemaal. Maar ik ben niet iemand die zomaar opgeeft, ook al had ik heimwee. Ik heb er keihard voor gewerkt om het eerste van Ajax te halen. Het is niet zomaar aan komen waaien. Ik heb bewust gekozen om uit huis te gaan en iedereen achter te laten. Achteraf heeft het mij alleen maar sterker gemaakt. Ik heb altijd een doel voor ogen gehad: de spits te worden van de Ajax Vrouwen."
En nu sta je in het vlaggenschip in de punt van de aanval.
"Ik heb er misschien veel voor moeten laten en hard moeten werken, maar ik doe iets wat ik enorm leuk vind. Bij de mooiste club van Nederland. Daarom mag ik ook niet klagen. Kijk nou waar we nu zitten, op een terras tijdens een trainingskamp in Spanje. Dat is prachtig en daar ben ik mij ook dagelijks bewust van."
Hoe belangrijk is de klik met het team als je bijvoorbeeld je familie minder ziet?
"Dat scheelt enorm. Natuurlijk mis ik mijn familie en Zeeland. De rust van het dorp waar ik woonde, bijvoorbeeld. Maar Amsterdam is ook heerlijk. Ik heb nu ook gewoon een basis opgebouwd hier. Ik geniet dan ook wel weer van de momenten bij familie."
Je hebt een ‘mede-Zeeuw’ bij de heren met Dies Janse. Hebben jullie weleens contact?
"Ja. We praten regelmatig met elkaar. We moeten Zeeland wel een beetje trots maken, natuurlijk. Ik vind het wel wat hebben dat twee Zeeuwen het nu zo goed doen. Wij blijven allebei wel nuchter en met beide benen op de grond staan."
Gebruik je je thuisbasis in Zeeland ook om op te laden?
"Ik vind het heerlijk om te relaxen met vrienden en vriendinnen. Maar ook gewoon met familie thuis op de bank. Even niet aan voetbal denken is soms best lekker."
Het nieuwe seizoen staat wel voor de deur met de Supercup tegen FC Twente en de kwalificaties van de UEFA Women's Champions League. Klaar voor?
"Als ik naar dit seizoen kijk wil ik dus echt de spits worden van de Ajax Vrouwen. In die rol moet ik blijven groeien. Ik wil prijzen pakken met Ajax. Het zou mooi zijn als ik mij kan onderscheiden met mijn prestaties."
"Bij de Champions League hebben we hetzelfde doel als vorig jaar: de knock-outfase halen. Maar als we realistisch kijken, hebben we een vrij nieuw en jong team. We moeten het per wedstrijd aanvliegen. Een gunstige loting kan helpen, maar uiteindelijk maakt het niet uit tegen wie je speelt. Als we maar geloof ik hebben dat we vorig jaar kunnen kopiëren."
Het duel met FC Twente begint zaterdag om 14:00 uur.
