Een stage van vijf zondagen was het begin van Van der Lans' Ajax-periode. "Dat ging goed waardoor ik drie trainingen bij een jeugdteam van Ajax kreeg om me te laten zien. Na één training was ik aangenomen. In een kamertje, samen met mijn ouders en opa, kreeg ik het te horen. Ik glunderde van oor tot oor."
Lastig begin
Van der Lans kwam in 2019 over van Westlandia, maar zijn eerste jaren op de Toekomst waren allerminst van wat hij ervan had verwacht. "Bij mijn jeugdclub werd ik, nadat mijn stap naar Ajax bekend was, een beetje geprezen. Vervolgens startte ik bij Ajax in de O13-2 en mocht ik één seizoen later in de O14 niet mee naar de zaterdagwedstrijden. Dan speelde ik op dinsdag wel, maar trainde ik op zaterdagen op een ander veld in plaats van wedstrijden spelen. Daar had ik het in het begin best lastig mee."
"Ik had toen weinig zelfvertrouwen, kwam uit een dorp en merkte een groot verschil tussen Westlandia en Ajax. Daar ging het vooral om winnen, hier stond de persoonlijke ontwikkeling van iedere speler centraal. Iedereen wil bij Ajax het beste uit zichzelf halen", gaat de verdediger verder.
Mentale steun
Zijn omgeving was er altijd voor hem en bood veel steun. "Mentaal ben ik altijd sterk geweest, mede dankzij het advies van mensen die dicht bij me staan. Mijn vader is daarin heel belangrijk. Hij heeft een eigen bedrijf en als ik zie hoe hard hij werkt, dat een voorbeeld voor mij. Om half zeven de deur uit en om zes uur thuiskomen, dan heb ik niks te klagen."
De ouders van Van der Lans hebben al jaren een eigen tomatenbedrijf in 's Gravenzande. "In de vakanties hielp ik ze soms. Nu hoef ik dat niet meer en mag ik me focussen op school en Ajax." Toch schiet hij zijn ouders soms alsnog te hulp als het uitkomt. "Dan help ik met tomaten plukken en onder dieven (verwijderen van scheuten, red.)." Of hij ooit na heeft gedacht om het bedrijf over te nemen? "Nee, dat is niks voor mij. Ik heb niks met die branche", lacht hij.
Cadeau
De tomaten van zijn ouders zijn inmiddels bekend op de Toekomst. Wat begon als een grap in de O13, is tot op de dag vandaag vaste prik tijdens Kerst: het afleveren van tomaten in de kantine van de Toekomst. "Mijn trainer zei het ooit voor de gein, maar sindsdien zetten mijn ouders en ik elke Kerst tomaten neer voor de trainers. Ze vinden het mooi."
Ondanks zijn uitstekende band met zijn ouders, besloot Van der Lans twee jaar geleden te verhuizen naar een gastgezin. "Het is goed voor mijn ontwikkeling, want ik krijg meer rust. Het reizen was niet te doen en ik trok mijn ouders daarin mee, omdat ze me altijd moesten oppikken bij het station. Ik ben blij dat ik de keuze heb gemaakt, ondanks dat ik mijn familie en vrienden minder zie."
Nu is de verdediger de aanvoerder van de O16 en zet hij goede stappen. "Ik ben mentaal sterk, maak progressie op voetballend gebied en iedereen weet dat ze tegen mij kunnen praten. Ik probeer mijn teamgenoten altijd te helpen en praat veel binnen het veld. Ook buiten het voetbal ben ik erg betrokken bij mensen waar ik om geef."
